Eucador is het helemaal.

Lieve allemaal,

Ik had gezegd dat ik even niet zou mailen, maar ik maak zo veel geweldige dingen mee, dat ik het gewoon kwijt moet (en ik ben bang dat ik anders vanalles vergeet).
Sinds mijn laatste bericht ben ik in Eucador. Wat is dit een supermooi land en wat een ongelooflijk vriendelijke mensen. Je houdt het niet voor mogelijk. Iedereen wil je altijd helpen en ze willen allemaal even met je praten. Het is ook zo´n makkelijk land om als alleen te reizen. Vooral als vrouw, want opdringerige mannen kom ik hier niet tegen.
Het is hier zowieso erg makkelijk reizen. Je kunt heel makkelijk met de bus rondreizen. Al scheelt het natuurlijk wel dat ik spaans spreek. Kan altijd even vragen hoe en wat.
Even alles tot nog toe.
Vanuit Piura ben ik met de nachtbus naar Loja gereisd. Na alle wilde grensverhalen, was ik blij dat ik binnen 10 minuten weer in de bus zat. In Loja kwam ik ´s morgens vroeg om zes uur aan en ik had daar meteen geluk dat ik een bus naar Cuenca had.
Cuenca Is een stad in het zuiden en erg mooi. Ik was de droge en warme woestijn van het noorden van Peru gewend, dus dit was super. Groene heuvels om de hele stad en daarbij een erg gezellig stadje met allemaal klinkers. Het doet erg modern en Europees aan. In Cuenca heb ik lekker wat gewandeld en aan de waterkant zitten relaxen. Ook heb ik er een aantal erg leuke mensen ontmoet, waar het gezellig mee eten was. Ik had een hotel op de zesde verdieping van een gebouw, vanwaaruit je erg mooie uitzichten over de stad had.
Ik ben er ook nog een dag naar Ingapirca gegaan. Een klein dorp op 2,5 uur rijden met de bus. Daar vind je overblijfselen van de Inca´s. Een erg mooie plek en vooral een erg mooie omgeving. Erg groen en heuvelachtig allemaal.
Na Cuenca ben ik met de bus naar Riobamba gereisd voor de befaamde treinreis. Daar had ik mijn eerste (en gelukkig enige!) baaldag. Kwam daar erg moe aan en het hotel wat ik wilde was vol. Daarna in de rij gaan staan voor mijn treinkaartje. Ik had hoofdpijn, keelpijn en opgezette klieren. Sta je dan in je uppie tussen allemaal stelletjes of groepjes. Voelde me wel even alleen. Gelukkig was dat na een nacht slapen weer over. Stond om half zes ´s morgens kleumend op het station te wachten, want ik wilde natuurlijk wel bovenop de trein. En dat lukte gelukkig ook. De treinreis was erg cool, al is het jammer dat de stoomtrein er niet meer is. De uitzichten waren schitterend en we hebben erg veel lol gehad. Wel kleumend van de kou, maar je moet er iets voor over hebben.
Toen ik daarna terug was in Riobamba wilde ik maar een ding. Zo snel mogelijk weg uit deze grote en vieze stad en de natuur in. Dus snel de bus gepakt naar Baños.
Baños is het echt helemaal. Wat een ongelooflijke droomdorp. Had het onderweg al van alle touristen gehoord, maar het is nog beter dan ik dacht.
Baños ligt tussen de groene bergen en vlak bij de (overigens nog actieve) vulkaan Tungurahua. Het is klein en erg gezellig en heeft alles. Je kunt er wandelen ( erg zwaar omhoog, maar wat een uitzichten, biken, paardrijden, dobberen in de hotsprings, relaxen, raften. Echt alles is hier mogelijk. En het is hier zo makkelijk om mensen te leren kennen. Ik slaap in hotel plantas y blanco in een dormitorio, waar nog zes mensen slapen. Iedere dag een komen en gaan, maar zo gezellig. Je gaat hier geen avond alleen eten en je hoeft hier nooit iets alleen te doen.
Ik sta hier iedere morgen op en begin dan met een stoombad. Zo´n houten hok waar je in zit en waar je hoofd uit steekt en waar je tussendoor uit moet om gepijnigd te worden met koud water. Echt leker wakker worden. Gister ben ik met Anka winkels gaan bekijken en daarna ben ik gaan wandelen naar een erg mooi uitzichtpunt. Daarna zijn we met z´n allen gaan zwemmen in de hete bronnen (het schijnt dat dit water er voor zorgt dat je erg oud kunt worden!). Lig je in een heet bad met naast je uitzicht op een waterval. Erg romantisch als er niet nog 100 andee mensen in het bad bij je zouden zitten.
Vandaag zijn we gaan biken. Een erg mooie route met mooie uitzichten op supermooie watervallen. We hadden al snel een verkeerde afslag die wel erg stijl omhoog ging. Toch maar teruggegaan. Na die helling vielen alle hellingen reuze mee.
Onderweg kwamen we bij een twee bruggen, waar je vanaf kon springen. Dertig meter tot aan het water. Natuurlijk wilde ik ook. Iedereen vond me loco (gek), maar ik heb het toch gedaan. Het was echt megacool. wat een heerlijk gevoel. Wil meer en dieper!!
Na de laatste waterval (een erg mooie en grote, met een gevaarlijke brug!), waar je een kilometer moest afdalen en daarna ook weer opklimmen, hebben we het voor gezien gehouden. We zouden eigenlijk naar Puyo fietsen, maar het regende en we vonden het goed geweest. Achter in de bak van een vrachtauto zijn we teruggereden naar hier.
En nu zit ik hier. Moe, maar erg voldaan en ontspannen. Wil hier eigenlijk nog lang niet weg, maar ga deze geweldige plek morgen toch verlaten. Ik vertrek dan namenlijk naar Latacunga voor wat hiking. Ben benieuwd.
Ik ga het maar eens afronden, want het is een erg lang verhaal geworden en ik heb ook nog een afspraak om samen te gaan eten nu!
Hierbij ook alle foto´s van nu en van het vorige bericht. Onderschriften volgen nog.

Tot snel
Dikke kus Yelke