Fijne kerst
Door: Marielle
Blijf op de hoogte en volg Marielle
22 December 2011 | Peru, Iquitos
Lieve allemaal,
Jeeh vandaag voor dit jaar even de laatste werkdingetjes afgerond. De laatste maanden van het jaar zijn hier altijd extra druk, want het is tevens het einde van het schooljaar. Dus hebben we veel getest, veel geregeld, veel gepraat, veel gepoetst en veel gefeest.
Vooral dat feesten was dit jaar een grot succes. Afgelopen vrijdag hebben we voor alle kinderen van onze projecten een afscheidsmorgen gehad. Alle kinderen traden op, er werd veel gelachen en gedanst, veel gedronken en gesnoept en er was voor elk kind een cadeautjes. Aaangezien vele van deze kinderen uit gezinnen komen, waar men gemiddels maar 6 euro per dag te besteden heeft, waren ze super blij met hun mooie cadeautjes. De auto´s, barbie´s en knuffels zijn met stalende koppies naar huis gegaan.
De dag erna waren ze er weer allemaal, maar nu met hun ouders en al hun broertjes en zusjes voor de traditionele chocolatada. De opkomst was enorm. Ik weet niet precies hoeveel mensen er waren, maar het zat goed vol. Na wat leuke optredens van ons personeel en een aantal kinderen kwam er een traditionele Iquiteense clown, met zijn eigen flauwe grappen. Hoewel het mijn smaak absoluut niet is, vonden de kinderen en hun ouders het geweldig. Daarna hebben we een twee uur lang warme chocolademelk met kerstbrood uit staan delen aan alle mensen. We hadden zoveel dat we iedereen zelfs twee of drie keer iets konden geven. Uiteindelijk zijn we zelfs op straat gaan uitdelen.
Het waren twee heftige daagjes, maar we kijken er met een trots hart op terug.
En dan nu vakantie. Even tijd en rust voormezelf, mijn mannetje en mijn twee dametjes. En ook eens even tijd om erachter te komen, hoe lang ik al niets meer heb laten weten naar jullie toe. Vandaar dat ik nu (met het schaamrood op mijn kaken) toch maar even een stukje naar het koude Nederland stuur.
Hier gaat verder alles goed. Ik heb voor het eerst na 5 ½ jaar het kerstgevoel in de tropen te pakken. We hebben dit jaar een grote (nep)kerstboom gekocht en die heb ik samen met Ot en de kinderen mooi versierd. Ik wilde mijn kinderen toch dat kerstgevoel, dat ik van huisuit ken, meegeven. De kinderen vonden het enig om de boom te versieren en Ot was megaschattig. Hij genoot met volle teugen en uiteindelijk kwam eruit, “dit is echt de allereerste keer in mijn leven dat ik een kerstboom heb!” Ook ´s avonds voel ik nu iets van Hollandse gezelligheid. De lampjes in de boom aan en knus samen op de bank. Zalig.
Ot heeft even vakantie van zijn studie (daar was hij ook echt aan toe, want studeren in de avonduren en de hele dag op twee kleine meisjes letten is niet altijd gemakkelijk) en begint komend jaar aan zijn laatste jaar. Onze huisraad aan dieren groeit gewoon door. Buiten de honden, katten en vele kippen hebben we nu ook drie schattige konijntjes die door de tuin hupsen. Daarnaast staat er echt het mooiste speelhuis ever in onze tuin. Mijn vader heeft het in juli zelf gemaakt en wij hebben het laatst helemaal geverfd. Het is echt supermooi geworden.
En dan mijn beide dametjes. Wat kan ik daar over zeggen. Het zijn twee ongelooflijk schattige, mooie, eigenzinnig, slimme dametjes waar we apetrots op zijn.
Norah is nu een dik jaar. Loopt druk rond en wil vooral alles zelf doen. Zelf eten en drinken, zelf spelen, zelf op de loopfiets en zelf overal op en af klimmen. Het is een vrolijk meisje met een stralende lach en een behoorlijk eigen willetje. Ze heeft haar eerste krijsend op de grond momenten al gehad. Verder lijkt ze qua uiterlijk behoorlijk veel op Amber. Als we foto´s van dezelfde leeftijd naast elkaar leggen, moet je goed kijken wie wie is. Amber is net drie en wil niets liever dan naar school. Ze kan niet wachten to het maart is en ze met haar rugzak naar haar gele klasje mag gaan. Nu gaat ze af en toe met mij mee naar school en dat vindt ze zalig. Ze is dol op lezen, tekenen, knutselen, dansen, zingen en fietsen. Ze heeft een eenkennige fase gehad, maar is daar nu weer helemaal uit (Nu zit Norah er in!!).
Met mij gaat het nu weer goed. Ik heb dit jaar mijn dipjes wel gehad. Je blijft hier tegen zoveel rotzooi aanlopen. Je wilt iets bereiken en loopt tegen zoveel muren op, mensen die je tegenwerken, mensen die geld willen. Dat kan op z´n tijd wel behoorlijk wat stress opleveren. We weten waarom we doen wat we doen, maar sommige bureaucratische dingen zijn gewoon niet leuk. Daardoor ging het dus even niet zo goed. Momenteel ben ik weer mijn oude en positieve zelf. Geniet ik weer van mijn mooie huis, mijn heerlijke tuin en al het gescharrel erin, mijn zalige damtjes, mijn man en mezelf.
Ik wil jullie via deze weg, hele gezellige feestdagen wensen en een 2012 waarin al jullie (en mijn) dromen uitkomen. Weet dat ik jullie nog lang niet vergeten ben (al lijkt dat soms misschien zo).
Heel veel liefs
Yel
Jeeh vandaag voor dit jaar even de laatste werkdingetjes afgerond. De laatste maanden van het jaar zijn hier altijd extra druk, want het is tevens het einde van het schooljaar. Dus hebben we veel getest, veel geregeld, veel gepraat, veel gepoetst en veel gefeest.
Vooral dat feesten was dit jaar een grot succes. Afgelopen vrijdag hebben we voor alle kinderen van onze projecten een afscheidsmorgen gehad. Alle kinderen traden op, er werd veel gelachen en gedanst, veel gedronken en gesnoept en er was voor elk kind een cadeautjes. Aaangezien vele van deze kinderen uit gezinnen komen, waar men gemiddels maar 6 euro per dag te besteden heeft, waren ze super blij met hun mooie cadeautjes. De auto´s, barbie´s en knuffels zijn met stalende koppies naar huis gegaan.
De dag erna waren ze er weer allemaal, maar nu met hun ouders en al hun broertjes en zusjes voor de traditionele chocolatada. De opkomst was enorm. Ik weet niet precies hoeveel mensen er waren, maar het zat goed vol. Na wat leuke optredens van ons personeel en een aantal kinderen kwam er een traditionele Iquiteense clown, met zijn eigen flauwe grappen. Hoewel het mijn smaak absoluut niet is, vonden de kinderen en hun ouders het geweldig. Daarna hebben we een twee uur lang warme chocolademelk met kerstbrood uit staan delen aan alle mensen. We hadden zoveel dat we iedereen zelfs twee of drie keer iets konden geven. Uiteindelijk zijn we zelfs op straat gaan uitdelen.
Het waren twee heftige daagjes, maar we kijken er met een trots hart op terug.
En dan nu vakantie. Even tijd en rust voormezelf, mijn mannetje en mijn twee dametjes. En ook eens even tijd om erachter te komen, hoe lang ik al niets meer heb laten weten naar jullie toe. Vandaar dat ik nu (met het schaamrood op mijn kaken) toch maar even een stukje naar het koude Nederland stuur.
Hier gaat verder alles goed. Ik heb voor het eerst na 5 ½ jaar het kerstgevoel in de tropen te pakken. We hebben dit jaar een grote (nep)kerstboom gekocht en die heb ik samen met Ot en de kinderen mooi versierd. Ik wilde mijn kinderen toch dat kerstgevoel, dat ik van huisuit ken, meegeven. De kinderen vonden het enig om de boom te versieren en Ot was megaschattig. Hij genoot met volle teugen en uiteindelijk kwam eruit, “dit is echt de allereerste keer in mijn leven dat ik een kerstboom heb!” Ook ´s avonds voel ik nu iets van Hollandse gezelligheid. De lampjes in de boom aan en knus samen op de bank. Zalig.
Ot heeft even vakantie van zijn studie (daar was hij ook echt aan toe, want studeren in de avonduren en de hele dag op twee kleine meisjes letten is niet altijd gemakkelijk) en begint komend jaar aan zijn laatste jaar. Onze huisraad aan dieren groeit gewoon door. Buiten de honden, katten en vele kippen hebben we nu ook drie schattige konijntjes die door de tuin hupsen. Daarnaast staat er echt het mooiste speelhuis ever in onze tuin. Mijn vader heeft het in juli zelf gemaakt en wij hebben het laatst helemaal geverfd. Het is echt supermooi geworden.
En dan mijn beide dametjes. Wat kan ik daar over zeggen. Het zijn twee ongelooflijk schattige, mooie, eigenzinnig, slimme dametjes waar we apetrots op zijn.
Norah is nu een dik jaar. Loopt druk rond en wil vooral alles zelf doen. Zelf eten en drinken, zelf spelen, zelf op de loopfiets en zelf overal op en af klimmen. Het is een vrolijk meisje met een stralende lach en een behoorlijk eigen willetje. Ze heeft haar eerste krijsend op de grond momenten al gehad. Verder lijkt ze qua uiterlijk behoorlijk veel op Amber. Als we foto´s van dezelfde leeftijd naast elkaar leggen, moet je goed kijken wie wie is. Amber is net drie en wil niets liever dan naar school. Ze kan niet wachten to het maart is en ze met haar rugzak naar haar gele klasje mag gaan. Nu gaat ze af en toe met mij mee naar school en dat vindt ze zalig. Ze is dol op lezen, tekenen, knutselen, dansen, zingen en fietsen. Ze heeft een eenkennige fase gehad, maar is daar nu weer helemaal uit (Nu zit Norah er in!!).
Met mij gaat het nu weer goed. Ik heb dit jaar mijn dipjes wel gehad. Je blijft hier tegen zoveel rotzooi aanlopen. Je wilt iets bereiken en loopt tegen zoveel muren op, mensen die je tegenwerken, mensen die geld willen. Dat kan op z´n tijd wel behoorlijk wat stress opleveren. We weten waarom we doen wat we doen, maar sommige bureaucratische dingen zijn gewoon niet leuk. Daardoor ging het dus even niet zo goed. Momenteel ben ik weer mijn oude en positieve zelf. Geniet ik weer van mijn mooie huis, mijn heerlijke tuin en al het gescharrel erin, mijn zalige damtjes, mijn man en mezelf.
Ik wil jullie via deze weg, hele gezellige feestdagen wensen en een 2012 waarin al jullie (en mijn) dromen uitkomen. Weet dat ik jullie nog lang niet vergeten ben (al lijkt dat soms misschien zo).
Heel veel liefs
Yel
-
23 December 2011 - 09:37
Anke:
Lieve fam Pepels-Ramirez,
Feliz navidad voor jullie gezinnetje!! Wat een leuke foto's zijn er weer van je dames. Amber wordt al zo groot! En je ziet al de gelijkenis tussen Amber en Norah (af en toe ook niet, ze heeft toch een eigen koppie).
Kan niet wachten om ze weer te zien, want volgens mij zijn het echte (b)engels ;-) daar zou ik best wel een logeer partijtje mee willen houden, natuurlijk ook met de papa en mama van die 2 :-)
Pas goed op jezelf en geniet van een korte rust periode voordat 2012 weer van start gaat!
Gran beso, Anke -
23 December 2011 - 10:46
Gerda:
Hee lieve marielle,
wat een mooi gezinnetje heb je toch zeg. Je doet veel goede dingen en daar magf je best ook van genieten! Dat het soms frustrerend is kan ik heel goed begrijpen, maar met zoveel moois om voor thuis te komen heb je vast ook voor volgend jaar weer voldoende energie. dikke kus en knuffel, ook voor Yol! -
23 December 2011 - 16:51
Oma:
Wat leuk weer eens zo'n reisverslag te lezen. ik geniet er altijd van. Ik wil jullie fijne feestdagen toewensen en een voortreffelijk 2012. Veel liefs Oma de Jong -
24 December 2011 - 13:28
Anita Theunissen:
Feliz navidad y prospero ano.
Prachtig om jouw verhaal te lezen en te zien hoe kleine kinderen, kleine dametjes worden.
Heel veel geluk, goede gezondheid voor jullie allemaal in 2012. -
26 December 2011 - 13:47
Ineke Elzinga:
Heerlijk zoveel warmte en blijheid te zien op de foto's en weer even "bijgepraat"te zijn.
Heel veel groeten en een gelukkig en goed 2012 toegewenst.Groetjes, Ineke -
28 December 2011 - 18:40
Pien:
Hai lieve Yel,
Konijntjes!!!!!!!!!!! Hoe heten ze? Wat leuk!!!! Heel fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat, ik hoop dat je een fijne kerst heb gehad en spreek je snel!
Veel liefs,
van Pien -
01 Januari 2012 - 14:48
Jop:
Hoi Yel,
Ik vind het erg leuk om te lezen dat het goed gaat! Er zitten ook weer een paar heerlijke foto's tussen van die dames! Ik ben nu alweer een jaar terug en wat gaat die tijd toch snel! Amber en Norah zijn echt groot geworden!
Geef je iedereen een dikke knuffel van me?!
Geniet van het nieuwe jaar en maak er het beste van!
Kus, Jop -
04 Januari 2012 - 15:44
Heiko En Martijn:
Hey Mariëlle,
Wat leuk om weer te lezen hoe het met jullie gaat. Coole foto's. Wij zijn net terug van wintersport en hebben dus net een hele koude Kerst gehad in de sneeuw. Maar een tropische Kerst mèt Kerstboom lijkt me ook wel wat. Goed om te lezen dat het Kerstgevoel er bij jullie ook was.
Heel veel dikke knuffels van Heiko en Martijn -
05 Januari 2012 - 18:35
Marianne:
Hoi Marielle,
Een wat late reactie omdat ik zelf op vakantie was, maar wat leuk om weer een verhaal van je te lezen! Ik ben jullie zeker niet vergeten en denk nog vaak aan m'n tijd in Peru en hoe het met jullie zou zijn. Fijn om te horen dat het nu goed gaat en wat zijn je meiden groot en schattig:)!! En wat lijken ze veel op elkaar!! Ik wens jullie nog een heel gelukkig en gezond 2012!
Liefs, Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
