Onze Sofia is geboren
Door: Marielle
Blijf op de hoogte en volg Marielle
14 Oktober 2012 | Peru, Iquitos
Lieve allemaal,
Poging twee om een berichtje te plaatsen. Ik had eindelijk de rust en de tijd om iets te typen (en het internet was eindelijk snel genoeg om de site te openen), maar het bericht dat al klaar was, verdween spontaan, toen ik op plaatsen drukte. Nu dus nog maar een keer (eerst in word deze keer!). Vijf dagen later en nog niets kunnen plaatsen. We blijven proberen! Lang leve Iquitos.
Een bericht om jullie op de hoogte te stellen van de geboorte van onze dochter Sofia. De kleinste, lichtste en rustigste (tot nog toe) van onze drie dochters. Ze is supermooi en lief en lijkt gigantisch veel op haar twee grote zussen. Ze is 2 oktober om 6.57 geboren, met 3200 gram en 48 cm.
De vrijdag voor ze is geboren kwam mam hier aan. Ze heeft nog net even mogen genieten van mijn dikke bewegende buik, een sportende Amber bij de afsluiting van de mini olympiade van haar school (overigens superschattig al die drie jarigen die moeten rennen, kruiwagen lopen, volleyballen en voetballen), Norah met al haar gekke acties en beide dames in het zwembad .
Op maandag moest ik op controle naar het ziekenhuis en daar was het mis. De harttonen van Sofia waren weer veel te laag (twee weken ervoor had ik ook al 3 keer aan de monitor gelegen voor hetzelfde problem) en ik mocht van de gynaecologe niet meer naar huis, want ze wilde me inleiden. Dat was even schrikken, want je wil wel dat alles goed gaat met je kind. Ook voor de kinderen was het even omschakelen. Gelukkig mchten ze nog even mee naar mijn kamer en konden we ze alles goed uitleggen en het scheelde dat ze met oma naar huis konden. Ot is nog wat spullen gaan halen (had namenlijk niets bij me) en bleef daarna bij me.
De weeën kwamen in eerste instantie wel op gang, maar om 2 uur ´s nachts stopte alles. Ook kreeg ik maar geen ontsluiting. Tegen een uur of 4 begonnen ook Sofia´s harttonen weer weg te vallen en werd de gynaecologe gebeld. Toen zij kwam, werd er meteen tot een keizersnee besloten voor de veiligheid van Sofia. Dat was wel even slikken. Ik had zo graag nog een laatste normale bevalling gehad, maar je de gezondheid van je kind gaat voor. Snel werd mam gebeld om te komen en ik werd voorbereid op de operatie. Dat ging allemaal heel erg snel. In no time lag ik op de operatiekamer. De ruggeprik viel me 200% mee. Ook de keizersnee zelf. Alleen het moment dat Sofia eruit zou komen werd heel erg spannend, omdat precies op dat moment de stroom uitviel en we in het donker zaten. Ik horde de arts alleen maar zeggen: gewoon door gaan en bij het licht van een mobieltje is ons Meiske geboren. Gelukkig deed meteen erna het licht het weer en hoorde ik ons meisje flink krijsen. Ik heb haar even mogen zien en een kusje mogen geven en daarna zakte ik opeens steeds weg. Toen ze klaar waren met hechten heb ik nog moeten overgeven en daarna op de uitslaapkamer voelde ik me ook niet echt goed. Vooral omdat ik niet wist hoe het met Sofia was. Gelukkig wilde een van de verpleegkundigen wel even gaan kijken en hoorde ik ook vrij snel erna mams stem die me riep en die (tegen de zin van het personeel overigens!) lekker bij me kwam zitten en me al foto´s liet zien van een gezond meisje.
Ik was blij toen ik mijn voeten weer kon bewegen en eindelijk naar mijn kamer terug mocht, waar ik Amber en Norah weer zag en daarna dan ook eindelijk mijn kleine meisje in mijn armen kon sluiten. Die eerste dag was wel een beetje afzien omdat ik niet mocht opstaan (en 12 uur platliggen is echt niets voor mij!!) en omdat ik zelf zo weinig kon. Gelukkig mocht ik ´s avonds al weer lopen en voelde ik me de dag erna al stukken beter. Twee dagen later mochten we al naar huis. Zelfs de motocarrit viel me mee. Ik was alleen maar blij dat ik samen met Sofia naar huis mocht.
En nu thuis is het alleen maar genieten. Het is zo´n lief, makkelijk en mooi meiske. Je merkt amper dat je er een derde bij hebt. Ot heeft al een keer per ongeluk de draagzak bovenop haar gegooid, omdat hij niet door had dat ze in de box lag. Ik kan zo van haar genieten als ze lekker bij me ligt. Wil ook hevig van haar genieten, omdat ik weet dat het ons laatste kleintje is. Ook haar twee grote zussen zijn hevig verliefd op haar. Ze willen niets als haar vasthouden, naar haar kijken en haar platgooien met 1000 kusjes. Vooral samen in bad is favoriet. Van Amber had ik wel verwacht dat ze zo zorgzaam zou zijn, maar bij Norah had ik na Nederland (waar ze iedere keer ging huilen als ik met een baby was) mijn twijfels. Maar ik had het helemaal mis. Norah geniet volop van haar zusje en is mega rustig als Sofia op haar buik ligt. Zo stil is ze normaal nooit. En zo lief hoe ze haar aait en kusjes geeft.
Nou jullie horen het. Wij zijn hier helemaal tevreden en blij met onze Sofia. Wil jullie verder bedanken voor de vele lieve reacties en berichtjes. Weet dat ik veel aan jullie denk.
Liefs Yelke
P.s: foto´s volgen zo snel mogelijk als het lukt!!
Poging twee om een berichtje te plaatsen. Ik had eindelijk de rust en de tijd om iets te typen (en het internet was eindelijk snel genoeg om de site te openen), maar het bericht dat al klaar was, verdween spontaan, toen ik op plaatsen drukte. Nu dus nog maar een keer (eerst in word deze keer!). Vijf dagen later en nog niets kunnen plaatsen. We blijven proberen! Lang leve Iquitos.
Een bericht om jullie op de hoogte te stellen van de geboorte van onze dochter Sofia. De kleinste, lichtste en rustigste (tot nog toe) van onze drie dochters. Ze is supermooi en lief en lijkt gigantisch veel op haar twee grote zussen. Ze is 2 oktober om 6.57 geboren, met 3200 gram en 48 cm.
De vrijdag voor ze is geboren kwam mam hier aan. Ze heeft nog net even mogen genieten van mijn dikke bewegende buik, een sportende Amber bij de afsluiting van de mini olympiade van haar school (overigens superschattig al die drie jarigen die moeten rennen, kruiwagen lopen, volleyballen en voetballen), Norah met al haar gekke acties en beide dames in het zwembad .
Op maandag moest ik op controle naar het ziekenhuis en daar was het mis. De harttonen van Sofia waren weer veel te laag (twee weken ervoor had ik ook al 3 keer aan de monitor gelegen voor hetzelfde problem) en ik mocht van de gynaecologe niet meer naar huis, want ze wilde me inleiden. Dat was even schrikken, want je wil wel dat alles goed gaat met je kind. Ook voor de kinderen was het even omschakelen. Gelukkig mchten ze nog even mee naar mijn kamer en konden we ze alles goed uitleggen en het scheelde dat ze met oma naar huis konden. Ot is nog wat spullen gaan halen (had namenlijk niets bij me) en bleef daarna bij me.
De weeën kwamen in eerste instantie wel op gang, maar om 2 uur ´s nachts stopte alles. Ook kreeg ik maar geen ontsluiting. Tegen een uur of 4 begonnen ook Sofia´s harttonen weer weg te vallen en werd de gynaecologe gebeld. Toen zij kwam, werd er meteen tot een keizersnee besloten voor de veiligheid van Sofia. Dat was wel even slikken. Ik had zo graag nog een laatste normale bevalling gehad, maar je de gezondheid van je kind gaat voor. Snel werd mam gebeld om te komen en ik werd voorbereid op de operatie. Dat ging allemaal heel erg snel. In no time lag ik op de operatiekamer. De ruggeprik viel me 200% mee. Ook de keizersnee zelf. Alleen het moment dat Sofia eruit zou komen werd heel erg spannend, omdat precies op dat moment de stroom uitviel en we in het donker zaten. Ik horde de arts alleen maar zeggen: gewoon door gaan en bij het licht van een mobieltje is ons Meiske geboren. Gelukkig deed meteen erna het licht het weer en hoorde ik ons meisje flink krijsen. Ik heb haar even mogen zien en een kusje mogen geven en daarna zakte ik opeens steeds weg. Toen ze klaar waren met hechten heb ik nog moeten overgeven en daarna op de uitslaapkamer voelde ik me ook niet echt goed. Vooral omdat ik niet wist hoe het met Sofia was. Gelukkig wilde een van de verpleegkundigen wel even gaan kijken en hoorde ik ook vrij snel erna mams stem die me riep en die (tegen de zin van het personeel overigens!) lekker bij me kwam zitten en me al foto´s liet zien van een gezond meisje.
Ik was blij toen ik mijn voeten weer kon bewegen en eindelijk naar mijn kamer terug mocht, waar ik Amber en Norah weer zag en daarna dan ook eindelijk mijn kleine meisje in mijn armen kon sluiten. Die eerste dag was wel een beetje afzien omdat ik niet mocht opstaan (en 12 uur platliggen is echt niets voor mij!!) en omdat ik zelf zo weinig kon. Gelukkig mocht ik ´s avonds al weer lopen en voelde ik me de dag erna al stukken beter. Twee dagen later mochten we al naar huis. Zelfs de motocarrit viel me mee. Ik was alleen maar blij dat ik samen met Sofia naar huis mocht.
En nu thuis is het alleen maar genieten. Het is zo´n lief, makkelijk en mooi meiske. Je merkt amper dat je er een derde bij hebt. Ot heeft al een keer per ongeluk de draagzak bovenop haar gegooid, omdat hij niet door had dat ze in de box lag. Ik kan zo van haar genieten als ze lekker bij me ligt. Wil ook hevig van haar genieten, omdat ik weet dat het ons laatste kleintje is. Ook haar twee grote zussen zijn hevig verliefd op haar. Ze willen niets als haar vasthouden, naar haar kijken en haar platgooien met 1000 kusjes. Vooral samen in bad is favoriet. Van Amber had ik wel verwacht dat ze zo zorgzaam zou zijn, maar bij Norah had ik na Nederland (waar ze iedere keer ging huilen als ik met een baby was) mijn twijfels. Maar ik had het helemaal mis. Norah geniet volop van haar zusje en is mega rustig als Sofia op haar buik ligt. Zo stil is ze normaal nooit. En zo lief hoe ze haar aait en kusjes geeft.
Nou jullie horen het. Wij zijn hier helemaal tevreden en blij met onze Sofia. Wil jullie verder bedanken voor de vele lieve reacties en berichtjes. Weet dat ik veel aan jullie denk.
Liefs Yelke
P.s: foto´s volgen zo snel mogelijk als het lukt!!
-
14 Oktober 2012 - 15:18
Marielle Pepels:
Ik kan alleen maar beamen wat Yel al geschreven heeft. Een superlief meisje, wat erg tevreden is.
En twee zusjes, die haar zouden doodknuffelen en kussen. Oppassen dus met die twee, voor je het weet lopen ze met haar rond. Ikzelf kan deze keer nog lekker drie weken extra van Sofia genieten en dat doe ik dan ook. En Yel in de gaten houden, die wil en doet al veel te veel. Kan zich moeilijk eens laten verwennen. ( van wie heeft ze dat toch?) knuffel vanuit Iquitos, oma Marlene -
14 Oktober 2012 - 19:24
Anita Theunissen:
Marielle,Ot,Amber en Norah. Proficiat met jullie kleine meid. Iedere keer weer is het een wonder dat er een klein gezond kindje geboren wordt. Geniet er met volle teugen van , en Marielle, laat je lekker verwennen door je ma , straks moet je het weer zelf doen en denk je : had ik me maar laten verwennen !
Geniet allemaal van het moment.
Groetjes -
14 Oktober 2012 - 22:34
Margot Claessen:
Hallo lieve Marielle, Ot en meisjes.
Met aandacht lees ik je bericht en ik wil jullie dan ook mede namens Wil, Elke en Twan van harte van harte proficiat wensen met de geboorte van Sofia. Wat een mooie naam trouwens en wat een rijkdom om ouders te zijn van drie dochters. De bevalling is anders verlopen dan gepland, dat is zeker en je moet over een behoorlijke portie flexibilteit beschikken om hier goed mee om te gaan. Zo te lezen lukt je dat prima en als je dan ziet dat alles goed is met de baby verdwijnen alle zorgen en onrust. Wat geweldig dat moederlief bij je is. Oma zal zo trots zijn, ik kan me er alles bij voorstellen. Ik wens jullie een hele fijne tijd samen met heel veel genietmomenten. Voor jullie heel veel geluk in een goede gezondheid.
Lieve groet uit Elsloo
Wil, Margot, Elke en Twan.
xxxx -
15 Oktober 2012 - 11:15
Herman Slothouwer:
Hoi marielle
Natuurlijk ook een dikke knuffel en prificiat vanuit het donkere zuiden. Geniet er maar flink van want voor je het weet zijn ze groot. Groetjes Herman en jose -
15 Oktober 2012 - 11:58
Ineke Elzinga:
Lieve Mariëlle.
Van harte gelukgewenst met jullie Sofia; ben blij dat uiteindelijk alles goed is met jullie.Geniet ze, liefs, Ineke -
17 Oktober 2012 - 17:58
Bèr En Ria Konings:
Hallo gelukkige familie,
Wat fijn dat alles verder is goed gegaan met de geboorte van Sofia. Van harte gefeliciteerd met jullie dochter en zusje. Geweldig. Fijn dat Marleen er is om te steunen. Geniet samen van Sofia, want voordat je het weet is ze al weer gegroeid. Hartelijke groeten aan allen en een warme brassa uit het koude kikkerland. Ook de groeten aan Marleen.
Bèr en Ria. -
18 Oktober 2012 - 13:16
Heiko En Martijn:
Hey lieve schatten,
Van harte proficiat met de geboorte van Sofia. Goed gedaan Marielle!
Fijn om te lezen dat het alweer zo goed met jullie gaat. Een keizersnede en de stroom die dan uitvalt lijkt me toch flink schrikken, maar super dat Sofia gezond is en dat de zussen zo trots zijn!
Heel veel knuffels van Heiko en Martijn -
21 Oktober 2012 - 10:16
Heleen:
Hey Marielle en Ot,
Van harte gefeliciteerd met Sofia!!!
Ben zooo benieuwd naar de foto's!
Leuk dat Amber en Norah al gelijk zo dol op haar zijn zeg!
Geniet lekker met z'n vijfjes!!!
Veel liefs, Heleen -
31 Oktober 2012 - 21:42
Blanche :
Beste Marielle,
Ik heb van mijn collega Karen vernomen, dat je inmiddels bevallen bent van een gezond dochtertje Sofia!
Allereerst van Harte Gefeliciteerd met jullie kleine meid!
Wat fijn om lezen dat het ondanks alles goed gaat met jullie!
Gezien ik zelf in juli bevallen ben van een zoontje vond ik het heel bijzonder om jou verhaal te lezen.
Ik wens jullie samen als gezin veel geluk, liefde en gezondheid toe!
Liefs
Blanche
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
