Bijna mama!!
Door: Mariëlle
Blijf op de hoogte en volg Marielle
19 Oktober 2008 | Peru, Iquitos
Mijn allerlaatste stukje voordat ik met zwangerschapsverlof ga en dus ook mijn allerlaatste stukje als een Yelke. Hierna zal ik een Yelke zijn en een mami. Rare gedachte hoor. Ik ben nu 35 weken zwanger. Tijd zat dus om er aan te wennen, maar het blijft vreemd. Ik weet dat ik zwanger ben. Daar zorgt de kleine spruit wel voor met zijn/haar gedartel en gestamp door mijn buik. Soms heb ik opeens weer een voetje of een elleboog uitsteken, die dan weer over mijn buik glijd. Heel raar. En verder zijn er de gebruikelijke ongemakken zoals, opgezwollen voeten (ook niet raar met deze temperaturen, al ligt het volgens sommige mensen hier eraan, dat ik niet in een schommelstoel slaap?!?), brandend maagzuur als ik wil slapen, pijnlijke ribben, minder lucht, veel minder energie (maar wel persé vanalles willen, want het huis en werk moet natuurlijk wel klaar zijn, voor hij of zij er is!) en af en toe zeer emotionele oncontroleerbare (huil)buien. Zwanger zijn is soms zó leuk!!
Ook dat er allerlei babyspul in huis staat maakt het allemaal wel heel reëel.
En toch kan ik me eigenlijk niet voorstellen, dat ik over enkele weken naar het ziekenhuis ga (op de motor trouwens, want met weeën in de motocar lijkt me echt afschuwelijk, want zonder weeën is al dat gerammel en gestok al een ramp!) samen met Ot en mam en dat we er dan uitkomen met zo’n kleintje op de arm. Zo onwerkelijk allemaal. Over enkele weken word ik gewekt door babygehuil (ipv of eventueel tegelijkertijd, met de harde muziek van de buren), ligt er een kleintje hier in de box op het moment dat ik jullie een berichtje stuur en kunnen we niet meer zo maar de deur uit om even dit of dat te doen.
De gedachte eraan tovert een glimlach op mijn gezicht, want ik zie er erg naar uit. Ik (en Ot is nog vele malen erger, want die sluit nu al deals met de kleine als ze, maar komt wanneer hij dat zegt!) word steeds ongeduldiger. Programma’s als de bevalling en la llegada del bebé (over de thuiskomst van je baby) zijn tegenwoordig vaste prik.
Maar ik moet heel eerlijk bekennen dat ik het ook wel heel spannend vind allemaal. De bevalling nog niet eens zo zeer, want ik pers die kleine er natuurlijk binnen een uurtje wel even uit! ;) , maar meer de tijd erna. Er gaat opeens zo veel op me af komen en er zijn zoveel dingen waar ik waarschijnlijk geen rekening mee heb gehouden.
Alleen al de keuze hoe je je kind wilt gaan opvoeden. Had altijd wel mijn ideeën over hoe ik het wilde doen, maar ja.....ik woon wel in Iquitos, waar de hele cultuur en alle verwachtingspatronen anders zijn. Ook het boek dat ik van Martine kreeg over opvoeding binnen verschillende culturen heeft me weer aan het denken gezet. Besef nu, dat de plek waar je opgroeit ongelofelijk bepalend is voor de manier waarop je dingen aanpakt in je leven. Daaronder valt dus ook de opvoeding van je kinderen. Of jij je kind bij je in bed laat slapen of in een aparte kamer legt, of je je kind bij je draagt of in de box legt, of je kind de borst krijgt in vaste tijdsintervallen of wanneer het honger heeft, wordt vaak merendeels bepaald door jouw opvoeding en omgeving en de verwachtingen die er, in een bepaalde cultuur, van kinderen zijn. En wat is de juiste manier??? Wat in de ene cultuur noodzaak is (je zet je kind niet op de grond, maar draagt het de hele tijd, omdat er allemaal gevaarlijke beesten rondkruipen) kan in een andere cultuur helemaal niet logisch en soms zelfs onpractisch zijn.
Al dit soort gedachtes, maken het allemaal wel heel eng. Je wilt het als ouders zijnde natuurlijk altijd goed doen voor je kind, maar wat is goed???? En wat voor het ene kind (cultuur/ouder) werkt, hoeft voor een ander natuurlijk niet te werken. Je moet op een gegeven moment beslissingen nemen. En je weet gewoon dat je als ouder zijnde, ook heel veel “foute” beslissingen gaat nemen. En wat voor een gevolgen hebben die dan op je kind?
Het enige wat ik nu maar steeds denk (en hoop) is dat het allemaal vanzelf wel komt als hij/zij er maar eenmaal is. Dat je vanzelf je weg erin vindt. En fouten, die ga ik nou eenmaal ook maken. Daar ben ik mens voor. Maar mijn gevoel zal me vast wel vertellen, wat de juiste weg is voor ons kindje. En één ding is zeker: dit kindje is zeer zeker welkom. Alleen deze week nog even niet, want anders wordt zijn/haar oma gek. ;) Vanaf komende donderdagavond mag de spruit komen wanneer het hem/haar uitkomt!
Heel veel liefs en thanks voor alle lieve mailtjes, steun en leuke cadeautjes,
Yelke, Ot en .....
P.s: Nog ideeën over sexe of geboortedatum??
Mijn nieuwe telefoonnummer thuis ia: 0051 65 260744
Mijn nieuwe mobiele nummer is: 0031-611067311
Ook dat er allerlei babyspul in huis staat maakt het allemaal wel heel reëel.
En toch kan ik me eigenlijk niet voorstellen, dat ik over enkele weken naar het ziekenhuis ga (op de motor trouwens, want met weeën in de motocar lijkt me echt afschuwelijk, want zonder weeën is al dat gerammel en gestok al een ramp!) samen met Ot en mam en dat we er dan uitkomen met zo’n kleintje op de arm. Zo onwerkelijk allemaal. Over enkele weken word ik gewekt door babygehuil (ipv of eventueel tegelijkertijd, met de harde muziek van de buren), ligt er een kleintje hier in de box op het moment dat ik jullie een berichtje stuur en kunnen we niet meer zo maar de deur uit om even dit of dat te doen.
De gedachte eraan tovert een glimlach op mijn gezicht, want ik zie er erg naar uit. Ik (en Ot is nog vele malen erger, want die sluit nu al deals met de kleine als ze, maar komt wanneer hij dat zegt!) word steeds ongeduldiger. Programma’s als de bevalling en la llegada del bebé (over de thuiskomst van je baby) zijn tegenwoordig vaste prik.
Maar ik moet heel eerlijk bekennen dat ik het ook wel heel spannend vind allemaal. De bevalling nog niet eens zo zeer, want ik pers die kleine er natuurlijk binnen een uurtje wel even uit! ;) , maar meer de tijd erna. Er gaat opeens zo veel op me af komen en er zijn zoveel dingen waar ik waarschijnlijk geen rekening mee heb gehouden.
Alleen al de keuze hoe je je kind wilt gaan opvoeden. Had altijd wel mijn ideeën over hoe ik het wilde doen, maar ja.....ik woon wel in Iquitos, waar de hele cultuur en alle verwachtingspatronen anders zijn. Ook het boek dat ik van Martine kreeg over opvoeding binnen verschillende culturen heeft me weer aan het denken gezet. Besef nu, dat de plek waar je opgroeit ongelofelijk bepalend is voor de manier waarop je dingen aanpakt in je leven. Daaronder valt dus ook de opvoeding van je kinderen. Of jij je kind bij je in bed laat slapen of in een aparte kamer legt, of je je kind bij je draagt of in de box legt, of je kind de borst krijgt in vaste tijdsintervallen of wanneer het honger heeft, wordt vaak merendeels bepaald door jouw opvoeding en omgeving en de verwachtingen die er, in een bepaalde cultuur, van kinderen zijn. En wat is de juiste manier??? Wat in de ene cultuur noodzaak is (je zet je kind niet op de grond, maar draagt het de hele tijd, omdat er allemaal gevaarlijke beesten rondkruipen) kan in een andere cultuur helemaal niet logisch en soms zelfs onpractisch zijn.
Al dit soort gedachtes, maken het allemaal wel heel eng. Je wilt het als ouders zijnde natuurlijk altijd goed doen voor je kind, maar wat is goed???? En wat voor het ene kind (cultuur/ouder) werkt, hoeft voor een ander natuurlijk niet te werken. Je moet op een gegeven moment beslissingen nemen. En je weet gewoon dat je als ouder zijnde, ook heel veel “foute” beslissingen gaat nemen. En wat voor een gevolgen hebben die dan op je kind?
Het enige wat ik nu maar steeds denk (en hoop) is dat het allemaal vanzelf wel komt als hij/zij er maar eenmaal is. Dat je vanzelf je weg erin vindt. En fouten, die ga ik nou eenmaal ook maken. Daar ben ik mens voor. Maar mijn gevoel zal me vast wel vertellen, wat de juiste weg is voor ons kindje. En één ding is zeker: dit kindje is zeer zeker welkom. Alleen deze week nog even niet, want anders wordt zijn/haar oma gek. ;) Vanaf komende donderdagavond mag de spruit komen wanneer het hem/haar uitkomt!
Heel veel liefs en thanks voor alle lieve mailtjes, steun en leuke cadeautjes,
Yelke, Ot en .....
P.s: Nog ideeën over sexe of geboortedatum??
Mijn nieuwe telefoonnummer thuis ia: 0051 65 260744
Mijn nieuwe mobiele nummer is: 0031-611067311
-
19 Oktober 2008 - 20:58
Jan Vivianne En Kyra:
Hoi Yelke en Ot
Wat beschrijf je de twijfel ongelofelijk mooi!!
Maar zoals je zelf al wel weet vertrouw op je gevoel en alles komt goed, waar ook ter wereld je zult zijn.
En als jullie kindje een beetje van jouw weg heeft wordt het een geweldige persoonlijkheid die weet wat hij/zij wil!
Erg fijn voor je dat je moeder dadelijk bij je is
Wij wensen jullie alle 3 heel veel succes voor de komende weken.
Groetjes Jan Vivianne en Kyra Lemmens -
20 Oktober 2008 - 06:39
Mam:
DAt nieuwe telefoonnummer werkt pas als ik er ben. Dat is donderdag 23 okt! Want dan neem ik hem mee.
Hoera, hoera, ik kom er aan!!!!! -
20 Oktober 2008 - 09:41
Anke:
Hi tiburon ballena!!
Ja dat ben je nu echt wel denk ik hoor, maar wist het zeker als ik foto's zou hebben ;-) haha
Gaat allemaal goed komen meissie, en anders kom ik eens ff tia anke uithangen en het kind wat manieren bijbrengen als ot er een zooitje van maakt :-) Nee hoor, heb het volste vertrouwen in jullie, met 2 tio's in de tuin, lieve opa en oma en geweldige ouders gaat het allemaal goed komen. Ben zo benieuwd hoe het allemaal gaat, laat je moeder maar snel een stukje schrijven als de kleine er is!! Wens je alle geluk van de wereld lief vriendinnetje!!
Mil besos y abrazo de oso
Anke -
20 Oktober 2008 - 20:15
Jop:
Nou ik ben zeer benieuwd! Ik weet zeker dat het helemaal goed gaat komen! Bijna oome Jop :)
knuffel -
21 Oktober 2008 - 08:44
Floor:
Lieve Marielle, heel veel plezier, sterte, succes en geniet-wensingen voor de komende periode. Volg je hart, slaap in hangmatten :) en het komt allemaal goed met die opvoeding. Ik kijk uit naar het volgende bericht! :)
Liefs, Floor -
21 Oktober 2008 - 19:59
Vief:
He meiske!
Wat een mooi bericht. Ik kan me je gedachten en ?? voorstellen. Maar ik weet zeker dat het helemaal goed gaat komen! Je bent een geweldig mens. Zou zo graag met je moeder meekomen! Als ze terug is, ga ik echt op visite om alle verhalen in geuren en kleuren te horen.
Lieverd, ik wens jou en Ot heel erg veel succes en geniet van je verlof! Doe een beetje rustig aan en heb een fijne tijd met je moeder 'oma'.
Mis je...dikke kus, dien dinnetje Vief
-
25 Oktober 2008 - 19:38
Rica En Ans:
Hoi Aanstaande Moeder,Vader en Oma,
Tuurlijk gaat alles goed want het belangrijkste wat een kindje nodig heeft buiten eten en verzorging is liefde en dat krijgt het genoeg van jullie allemaal.
Zij/Hij is van Harte welkom en dat weet en voelt de kleine nu al.
Wat is er mooier dan LIEFDE.
Dus lieve schatten alles komt goed, daar zijn we van overtuigd hier in Hollanda.
Rest ons nog jullie heel veel sterkte te wensen met de bevalling en wie weet op Riek der verjaardag ??? (9 Nov.)
Kusjes en een DIKKE KNUFFEL -
26 Oktober 2008 - 13:14
Ker:
Hallo Marielle Ot en Marlene,
Nog effe en dan gaat het grote wonder gebeuren.
Marielle word moeder, Ot word vader en Marlene word oma. Ik kan me helemaal voorstellen hoe jullie je voelen. Te gek.
Marlene ben je al een beetje aan de warmte gewend? Je bent natuurlijk al van alles aan het regelen want dat zit in je. Je word de liefste oma van de hele wereld. Jammer dat ze niet dichter bij wonen.
Veel geluk voor de toekomst voor jullie allemaal. Ker -
27 Oktober 2008 - 19:25
Tessa En Tante Gerda:
Hallo Marielle, mam is bij me op bezoek en vertelde me dat er een nieuw kleintje in de familie op komst is, of er al is. Wij willen je alvast feliciteren en zijn ergbenieuwd naar hem of haar! Heel veel succes met de bevalling en tot horens.
Gr Tessa en tante Gerda -
03 November 2008 - 22:20
Renske:
Marielle wanneer ben je nou precies uitgerekend?? Ik ben heeeeeeel benieuwd en blijf je website checken!! Veel liefs en succes daar! Beso, Renske.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
