Alles groeit..... - Reisverslag uit Iquitos, Peru van Marielle Pepels - WaarBenJij.nu Alles groeit..... - Reisverslag uit Iquitos, Peru van Marielle Pepels - WaarBenJij.nu

Alles groeit.....

Door: Marielle

Blijf op de hoogte en volg Marielle

22 April 2011 | Peru, Iquitos


Soms heb je van die momenten dat je opeens opvalt dat alles groeit. Je kinderen, de aantallen dieren in huis, jezelf als persoon, de projecten en de rivier. Hierover meer in deze blog, die overigens erg lang op zich heeft laten wachten. Dan hebben jullie hopenlijk ook weer zin om mijn blog te lezen. ;)

Mijn kinderen groeien. En niet een kleine beetje. Norah (overigens een beetje ziekjes op het moment) groeit als kool. Niet alleen lichamelijk, maar ook qua doen. Vorige week ging ze opeens kruipen, trok zich op om te staan, ging zitten en zei mama (waarschijnlijk meer toeval tussen de vele mamamama´s door, maar voor mij klinkt het toch echt als mama!!). Echt opeens een tandemsprong vooruit. Verder blijft Norah een lekker vrolijk en goedlachs kind. Behalve als iets niet gaat zoals ze wilt. Jemig dan kan ze krijsen. Gelukkig zijn die buien altijd weer snel over. Amber groeit al helemaal. Ze is echt geen klein babytje meer, maar ons kleine kleutertje. Een gek, eigenwijs, leergierig kleutertje. Haar grootste hobby´s zijn zingen en puzzelen. Ze zingt de hele dag door. In twee talen nog wel. Het: “we maken een kringetje” wisselt zich af met: “El sapo sapito sapo” . Echt zalig. Ze zingt op de motor, in de motocar, in bed, onder de douche. En ze doet het niet slecht. Verder puzzelt ze heel wat uren. Ook dit doet ze niet slecht. Meestal doet ze anderen wel even voor hoe het moet. Verder blijft een heerlijk eigenzinnig stijfkopje die precies (soms te) weet wat ze wel en niet wil. Het leukst van opgroeiende kinderen vind ik, dat ze nu samen veel kunnen spelen en lol kunnen hebben. Ot en ik genieten van twee kleine meisjes die samen stoeien in bed. Heerlijk twee van die giechelmeiden. Het is zo genieten dat we al besloten hebben, ooit (wanneer????) nog een derde te willen.

Verder hebben we gezinsuitbreiding gehad. Hond Raya heeft 7 super schattige pups gehad. Ze zijn echt heel erg lief. Daarnaast groeit het aantal kippen met de dag en hebben we nu een nieuwe diersoort erbij. Tarantula´s. Er zat gisteren eentje naast me op de ladder, toen ik voor Amber een vrucht uit de boom ging plukken. Was wel even schrikken, want het was een behoorlijk formaat.

Verder merk ik dat ikzelf groei. Ik voel me steeds zekerder in mijn werk en. Ik groei in mijn rol als begeleider van personeel, stagiaires en vrijwilligers en neem steeds zelfverzekerder allerlei beslissingen qua werk. Dit alles komt vooral door twee dingen. Mijn spaans gaat steeds meer vooruit en we krijgen een steeds duidelijkere visie. Erg lekker allemaal.

En zoals ik al zei groeien ook onze projecten. Alles wordt steeds duidelijker en we weten steeds beter wat we wel en niet moeten doen. Een heel groot succes zijn alle activiteiten die we opzetten om de kinderen op de eerste klas voor te bereiden. Onze pre-grado doet het erg goed. We hebben docenten en klassen-assistenten van de gemeente gekregen voor dit project, zijn een mooi gebouw aan het neerzetten en het allerbelangrijkste, zien de kinderen hier groeien. Zowel sociaal-emotioneel als cognitief. Steeds meer ouders en docenten zien het nut in van dynamische, afwisselende, leuke en creatieve lessen. En een mooie bijkomstigheid. Door de pre-grado zie je de eerste klassen op San Lucas opeens heel erg vooruit gaan. De juffen hebben nog steeds volle klassen, maar het zijn allemaal kinderen die toe zijn aan de eerste klas stof. Daardoor kunnen ze gewoon goed doorwerken. De kinderen en de docenten hebben er lol in en ouders zijn zo tevreden dat de kinderen bijna geen lessen meer missen. Dit alles samen heeft een erg jeeehhhhh gevoel. We zijn er trots op.
Verder is het weer eens zover. De rivier is zo erg gegroeid dat halve wijken onder water staan. Zo ook de wijk waar wij werken. Wij moesten al vervroegd ons buurtgebouw verlaten wegens het water, maar nu moeten we ook al door het water naar ons nieuwe (gelukkig opgehoogde) gebouw waden. Het is dit jaar erger als twee jaar geleden en toen was alles al erg. Mensen wonen op hun tweede verdieping of trekken weg, als je ergens wilt komen met je over planken glibberen boven soms behoorlijk diep water. Daarnaast is het water gewoon vies en zitten er soms slangen in. Tel daarbij op dat veel mensen niet kunnen zwemmen en je kunt je de ramp voor deze wijken voorstellen. Het is onvoostelbaar hoe deze mensen wonen. Gisteren is op de san Lucas school besloten om de school voorlopig dicht te gooien. Een moeilijke beslissing want veel ouders en docenten (en wij) willen graag door met de klassen, want anders missen de kinderen te veel lessen. Dit was overigens twee jaar geleden wel anders. Toen was er veel minder interesse van docenten en ouders om door te gaan met school. (jeeehhh we doen iets goed!!). Maar ik kan me ook de angst van veel ouders voorstellen, dat hun kinderen onderweg zullen verdrinken. Deze ouders hebben op dit moment zo veel zorgen, dat school even niet meer zo belangrijk is. Wij hebben overigens besloten, dat onze lessen (als de bouw over een week klaar is) gewoon door gaan voor alle kinderen die met hun ouders tot daar kunnen komen. Want wachten to het water gaat zakken, gaat nog heel lang duren en veel ouders willen les voor hun kinderen. Enne....wij ook.

Dikke kus Yelke

  • 22 April 2011 - 02:29

    Martine:

    Ha Marielle,
    Leuk weer wat van je te lezen! En helemaal leuk dat het allemaal zo goed gaat. Heerlijk dat je geniet van je dochters en dat het met de projecten ook de goede kant op gaat. Jammer van de hoge waterstand die het werk nu wat moeilijker maakt. Het is inderdaad onvoorstelbaar hoe veel mensen daar leven. Onvoorstelbaar, ook al heb ik het zelf gezien. Jullie zijn echt goed bezig, ik blijf het zeggen, en we blijven jullie van harte sponsoren!
    Groetjes, en succes met alles,
    Martine

  • 22 April 2011 - 07:52

    Anke:

    Hola mi amor,

    leuk om te lezen hoe alles groeit en bloeit daar in het mooie Iquitos!
    Waar blijven alleen die foto's nou?! Wil heel graag zien hoe groot de meisjes al zijn en hoe ze zich gedragen... Wanneer kom je naar NL want mis je hoor!

    Gran beso a todos,
    Anke

  • 22 April 2011 - 09:25

    Heleen:

    Hee Marielle,
    Wat leuk om weer wat te lezen, en zeker dat alles zo goed gaat! Met jullie zelf èn met t project.
    Ik mis natuurlijk wel de foto's hè! ;)
    Wat fijn dat de docenten en ouders ook het belang ervan inzien, alleen jammer dat het hoge water dit nu wat tegenwerkt...
    Succes, geniet van alle vooruitgang en groetjes aan Ot en Yol!
    Liefs!

  • 22 April 2011 - 19:09

    Vivian:

    He lieve Jelke,
    Wat schrijf je toch altijd mooi...ik word altijd heel nieuwsgierig naar de plek waar jullie wonen en werken als ik jouw verhalen lees. Wat goed dat alles groeit om je heen. Dat moet toch een lekker gevoel geven! Echt super leuke foto's van de meiden. Ze worden inderdaad groot! Amber lijkt erg veel op jou en Norah heeft meer van Ot vind ik. Ik hoop dat we een dezer dagen eventjes met elkaar kunnen bellen. Dikke kus, Vief

  • 22 April 2011 - 20:17

    Ineke Elzinga:

    Hai Mariëlle,
    Mooi ook je persoonlijke groei en te merken hoe alles zich in steeds grotere cirkels uitbreidt.Een lieve groet, Ineke

  • 23 April 2011 - 07:46

    Pien:

    Ha lieve Yel,
    Heerlijk om je mooie en inspirerende verhaal te lezen, en wat een doerakken /prinsesjes zijn die dametjes! ;) Dikke zoen uit NL!

  • 25 April 2011 - 13:40

    Jiska:

    Hoi Mariel,

    Gaaf om weer eens een verslag te lezen. Gaaf om te horen dat met de meiden alles goed gaat (ik herken Ot echt in beide meiden, touwens :)). En gaaf om te horen dat je zelf blijft ontwikkelen en groeien! Gaaf is dat, he?

    Liefs jis

  • 06 Mei 2011 - 23:01

    Jan Vivianne En Kyra:

    Ho Mariëlle
    Wat fijn om te lezen en te zien dat alles zo goed loopt daar in Iquitos.
    Hier hebben we de mei vakantie bijna achter de rug. Wij hebben eens heerlijk uitgerust op de Veluwe.
    Hier bij ons begint nu alles langzaam weer de goede kant op te gaan, jan voelt zich steeds beter en ook Kyra zit weer in rustiger vaarwater. En ik, tja, studeren, werken ,een gezin en een huishouden het blijft zwaar.
    Groetjes vanuit een zonnig Elsoo

  • 12 Mei 2011 - 18:33

    Heleen:

    Leuk, leuk, leuk, die foto's! :-)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marielle

Hallo allemaal, Hier het eerste begin van mijn site. Ik vertrek 31 juli voor een jaar naar Peru om daar vrijwilligerswerk te gaan doen en te gaan reizen. Nu is het nog allemaal vaag en ik moet nog 1000 dingen regelen.Maar beetje bij beetje komt het allemaal. Hier ook even een link naar de site van het weeshuis: www.kinderhuisarcoiris.nl groetjes Marielle

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 350
Totaal aantal bezoekers 218621

Voorgaande reizen:

31 Juli 2006 - 01 Juli 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: