cultuurverschillen.

Hola allemaal,

Al een hele tijd niet geschreven. Komt ook wel omdat na anderhalf jaar heel veel dingen gewoon worden. Er zijn niet meer zo veel nieuwe indrukken.
Al blijf ik natuulijk wel tegen cultuurverschillen aanlopen. Vooral nu ik hier een relatie heb.
Ik besef steeds meer dat de plek waar je opgroeit bepaald hoe je denkt over allerlei dingen. De ideeën die je je hele leven hoort zitten er zo ingebakken dat je echt denkt dat dat de waarheid is. Door hier met zo veel dingen te worden geconfronteerd begin ik steeds meer te twijfelen aan die waarheden. Al blijft het soms moeilijk om die dingen dan toch los te laten en er nieuwe ideeën voor in de plaats te krijgen. Maar ik moet wel als ik hier wil wonen.
Bijvoorbeeld hoe we in het westen tegen dik zijn aankijken. Ik heb me mijn hele leven dik gevoeld en er mijn hele leven tegen gevochten. Terwijl het toch niet altijd zo dramatisch is geweest. Het was alleen het idee dat ik van buitenaf continu erin gewreven kreeg. Dat je toch zeker moet voldoen aan het schoonheids ideaal. Dus maatje 36 of minder volgens de media En hier?? Hier is het gewoon heel anders. Hier mag je rondingen hebben. Het wordt zelfs als aantrekkelijk gezien. Ot zegt iedere keer hoopvol....amor je komt bij! Heeft hij ( en het merendeel van de mannen hier) echt geen moeite mee. Hier voldoe ik aan het schoonheids ideaal. maar wie van ons heeft nu gelijk. De mensen die gewoon accepteren hoe ze zijn of de mensen die zo gezond mogelijk willen zijn. Ik weet alleen dat ik me hier lekkerder voel, al blijft het soms nog moeilijk om in de spiegel te kijken en die rondingen niet te zien als lelijk, maar als mooi.
Ander verschil is dat we in Nederland worden opgevoed om zo zelfstandig mogelijk te zijn. Je moet alles alleen kunnen, op eigen benen kunnen staan. Je eigen geld hebben en niet bij anderen hoeven aankloppen. Vooral als vrouw zijnde. Hier zijn de meeste vrouwen afhankelijke wezentjes die die man in hun leven toch echt wel nodig hebben. Daarom zijn er veel jonge meiden die hier met oude kerels rondhuppelen en maar pikken dat die mannen nog wel meer vrouwen erop na houden. En dat alles voor een t-shirt of een stukje kip. In Nederland word je echt wel stom aangekeken als je afhankelijk bent van een man. Hier is het normaal. Het zit hem al in kleine dingen. Op de sportschool kunnen de vrouwen toch echt niet zelf hun fiets hoger of lager zetten. Dat moeten de mannen doen. En die mannen doen dat graag. Het wordt gewoon aan twee kanten in stand gehouden. Iets heel raars voor mij. Net als geld lenen. Hier leent iedereen van elkaar. Wie op dat moment geld heeft, leent aan een ander. Ik vind dat ik altijd zelfstandig moet zijn en alles zelf moet kunnen. Iets wat er in Nederland is ingeramd. Maar van de andere kant geniet ik er ook van als Ot mijn tas draagt of aan de wegkant gaat lopen om me te beschermen. Beetje (gespeelde) afhankelijkheid is niet erg. En soms zelfs ook wel lekker.
In Nederland zijn we ook veel directer. Als we iets niet willen of niet leuk vinden zullen we dat veel sneller zeggen. Hier zeggen ze dan altijd dat ze het niet weten. Of ze draaien eromheen. Daar liepen we met de leerkrachten tegenaan. En eer je dat door hebt. Ondertussen weten we gelukkig dat als iemand zegt dat hij/zij het niet weet, die persoon geen interesse heeft.
En dan de laatste (er zijn nog 100 dingen te bedenken). Tijd en afspraken. Heb in het begin zo veel ruzie met Ot gehad omdat hij weer eens te laat kwam (rustig een uur of twee/drie) of soms zelfs niet kwam. Hier is dat zo normaal. Alles doe je op je gemak en als je op weg bent naar iemand en je komt iemand anders tegen, dan kun je ook rustig met die persoon iets anders gaan doen. Ik wist dat ook wel, maar in een relatie is het soms moeilijker te verteren. Ondertussen hebben we onze weg erin gevonden. Ik zit niet meer op hem te wachten vanaf de tijd die hij zegt, doe gewoon mijn ding en zie hem wel. En hij belt tegenwoordig of stuurt even en sms als er iets tussendoor komt. Dat zorgt voor veel meer rust.

Beetje bij beetje leer ik de cultuur ( en Ot) wel kennen. Leer ik dingen accepteren, laat ik ideeën los die ik had. Al blijven er dingen komen die me zo kunnen verbazen. Heel vaak moeten we er gelukkig ook wel om lachen, want de logica is soms ver te zoeken.

Liefs yelke

P.s wilde eigenlijk over ons project gaan schrijven, maar ja kwam iets anders tegen (begin al in te burgeren!). Ik zal vandaag of volgende week een stuk daarover op mijn site zetten, want er zijn heel wat veranderingen op komst.