Vakantiegevoel en gepaste trots.

Hola,

Ben ik weer na weer een geslaagde week.
Deze week ook weer druk bezig geweest met alle onderwijszaken. De kinderen hadden vakantie en dus geen huiswerk. Dat maakte het voor ons makkelijk om veel met ze te doen. Wij (met de kinderen van de primera grado)hadden een heel wisselschema voor onze kinderen met veel computer, lezen en voorlezen en oefenen. Ik zat met de kinderen aan de computer en het was zo cool. Ze hebben allemaal een brief geschreven, die we met een tekening in de klas gaan ophangen. Ook hebben ze op allerlei reken- en taalsites geconcentreerd en met enthousiasme zitten oefenen. Ze doen het zo goed en we zijn zo trots op ze. Als ze zo door gaan halen sommigen de kinderen van de segunda grado in.
Gelukkig zagen we daar nu ook vanalles gebeuren. Blanca ziet wat wij met de kinderen doen en begint vanalles over te nemen en op te pikken. En dat moeten we hebben.
Deze week ook samen met Peter (want zonder hem was dit nooit gelukt!) allerlei rekenmaterialen besteld. We hopen dat ze op tijd bij Aad en Ria zijn, zodat alle mensen die komen wat mee kunnen nemen en wij snel alle materialen hier hebben.

Deze week waren er ook allemaal leuke vakantiegevoel uitstapjes.
Woensdag gingen we met alle kinderen zwemmen bij la Jungla. Een groot en een klein zwembad met donkerbruin water in een supermooie omgeving. Echt, je ligt in het water en om je heen staan enorme mooie bomen en er vliegen de prachtigste vogels over je hoofd. Ze hadden ook andere dieren, maar die zaten allemaal in van die kleine hokjes. Dat komt mijn dierenbevrijdingsgevoel weer boven drijven. Die dieren leven compleet naast de jungle. Dat is ook waar ze thuis horen en niet op een mini eilandje of in een hok.
Het zwemmen was heerlijk. Zowel de kinderen als ik hebben genoten. Al voelde ik me natuurlijk weer belachelijk in mijn bikini. Hier moet je zo veel mogelijk aan doen. Vooral als je ouder als 9 bent.
Op de terugweg waren de kinderen zo moe dat alles in slaap viel in de bus. Maar ik moet zeggen dat er uit mijn mond 's avonds ook niet veel meer kwam.
Het is wel grappig als je kijkt naar de verschillen tussen een Nederlands schoolreisje kijkt en een uitstapje hier. Hier bedenk je een week vantevoren dat je gaat en regel je de bus twee dagen (of zoals bij ons een dag) voor je gaat. De bus is echt niet de luxe touringbus met aparte stoelen en riemen voor iedereen. Ze zitten allemaal bij elkaar, voor is een smal bankje waar kinderen andersom zitten en de deur is open. Ook wordt er niet een geheel van minuut tot minuut uitgewerkt plan mee genomen. Je ziet wel hoe het loopt. En het loopt net zo goed. Denk dat we in Nederland soms alles te veel willen regelen en vastliggen en dat we de kinderen echt tegen alles willen beschermen. Soms is het echt niet zo erg om eens tegen de lamp te lopen en eens wat tegenslag tegen te komen.(er zijn natuurlijk grenzen!) Daar word je uiteindelijk sterker van. Je leert zelf na te denken en je eigen problemen op te lossen.

Gisteren ben ik de hele dag met Dale op stap geweest. Eerst zijn we met de boot naar Padre Cocha gegaan, waar Pilpintuwasi (de vlinderfarm) ligt. Echt een supermooie plek. Zij kweken allerlei bijzondere vlinders en hebben een hele grote vlindertuin. Ook vangen ze dieren op die niet meer terug kunnen naar de jungle. Zij hadden die dieren liever niet, want ze vinden dat ze thuishoren in de jungle, maar bij deze dieren kan dat niet meer. Mensen hebben ze zo slecht behandeld en uit hun omgeving gerukt, dat dat niet meer mogelijk is. Zij proberen dan ook door voorlichting aan kinderen, daar verandering in te brengen. Ze te leren dat dieren gevoel hebben en dat ze niet als huisdier bedoeld zijn. Echt een bijzondere plek.
Heb echt dieren gezien die ik nog nooit gezien had. Heb apen op mijn hoofd, onder mijn t-shirt (en ik had geluk dat hij op mijn rug kroop, want normaal kruipt hij van voren en knijpt vrouwen in hun borsten!) en heb zelfs een make-over gehad van een red faced Huacary genaamd Chavo. Wie kan nou zeggen dat hij door een met uitsterven bedreigd dier is gerestyled?
Daarna gingen we met de boot door naar Las Boas. Daar vangen ze ook allerlei dieren op die eerst bij allerlei mensen zaten. Maar dit is een heel andere plek. Hier zitten de apen dus wel vast aan veel te korte riempjes (en als reden geven ze dat ze dat doen, omdat ze anders aan de souveniers komen??) en zitten de dieren in veel te kleine hokjes. Wij konden er allebei niet ze goed tegen. We waren dan ook binnen 20 minuten weg.
En ze hebben echt wel bijzondere dieren. Zo sta ik voor het eerst op de foto met een boa om mijn nek. Heb gezocht naar de foto waar ik lach, maar kijk op allemaal niet echt ontspannen. Wat een spieren heeft dat beest en wat een gewicht. En dat was nog wel de babyversie.
Heb ook voor het eerst een luiaard gezien en vastgehad. Kende dat beestje van Ice Age. Daar is hij erg actief, maar ik weet nu waarom hij luiaard heet. Als je het beest op je arm hebt doet hij niets. Hij lijkt op ET en staart wezenloos voor zich uit. Alleen zijn hoofd draait rond. Daarna zag ik hem boven. Hij lag languit op de grond en sliep. De ander hing in de boom en deed net moeite om een blaadje te eten. Leuke beestjes om te zien.
Wat dieren betreft verleg je hier zowieso je grenzen. bij mijn eerste kikker schrok ik nog. Tegenwoordig pak ik hem op en zet ik hem buiten. En nu ik een boa om mijn nek heb gehad, wil ik stiekem ook wel voor de tarantula gaan. Maar die vind ik enger als de boa. Zo zie je maar. Ik ga vooruit.

Nou allemaal. Ik ga weer stoppen. Ga lekker met de kinderen werken en vanmiddag engelse les geven. Dat gaat maar moeizaam. Maar kleine stapjes zijn beter dan geen stapjes.

Liefs Marielle