Weer in Iquitos
Door: Marielle
Blijf op de hoogte en volg Marielle
18 Juni 2012 | Peru, Iquitos
Lieve allemaal,
Ik ben al weer een dikke maand terug in Iquitos en vond het tijd worden voor een up-date. Ik wilde al heel lang iets laten weten, maar het was zo druk dat het er steeds maar niet van kwam.
Ten eerste wil ik jullie laten weten dat ik echt genoten heb in Nederland. Het was de eerste keer dat het afscheid me best zwaar viel. Het was zo heerlijk opm typische Nederlandse dingen met mijn dochters te kunnen doen, als fietsen, strandwandelingen maken, naar de kinderboerderij en naar de speeltuin gaan. Ook iedereen weer zien en spreken was zalig. Daar was ik echt aan toe.
De terugkomst in Iquitos viel me dan ook voor het eerst even zwaar. Ik moest zo wennen aan alles. Net of ik er weer voor het eerst was. Ik bekeek mijn huis opeens met wel heel westerse ogen en moest weer wennen aan het klimaat, de drukte op de weg en de cultuur van de mensen. Gelukkig heeft dat allemaal niet lang geduurd. Dat was een week en toen was ik weer helemaal hier gewend.
Amber wilde meteen weer naar school.Dat vond ik een goed teken. Ze heeft het wel nog veel over Nederland. Vooral de speeltuinen ziijn voor haar reden om dan toch maar met papa, Mama en Norah naar Nederland te verhuizen. Ook blijven veel namen en verhalen bovenkomen. Het heeft nu echt veel meer indruk op haar gemaakt. Ze spreekt nu ook veel meer Nederlands. Dat vind ik wel heel erg leuk.
Norah (Amber ook wel hoor!) is veel meer thuis hier. Lekker halfnaakt rondtoffelen bevalt haar beter, dan de Nederlandse kou. Al moest ze ook weer wennen aan de koude douche!
Ondertussen weten we ook 100% zeker dat we er nog een klein meisje bij gaan krijgen. Dat nieuws verbaasde ons niet, maar we zijn er wel super blij mee. Drie dochters is toch wel een droom! Mijn buik is opeens ook vele malen groter als bij aankomst in Nederland. Toen had ik nog nagenoeg niets. Nu is het al een flinke bol, met een friemelend klein meisje erin.
Ondertussen ook weer helemaal in mijn werk gezogen. Druk bezig geweest met de opstartende klassen na het zakken van het water, de schoonmaak, het uitdelen van voedselpakketen in de getroffen wijken, het opstarten van de interne en externe trainingen, campagnes voor geboortepapieren en indentiteitskaarten en het opknappen van ons gebouw, de straat en de huizen om Manguaré heen.
Ik moest er ook bij Manguaré weer even in komen, maar zit er nu weer volop genietend in. Het is gewoon mooi wat we allemaal kunnen doen. Vooral als je ziet dat het effect heeft. Het mooie is ook dat men ons steeds meer accepteerd in deze en ook al in de nieuwe wijk waar we bezig zijn. Echt super.
Ik ga er weer een eind aan breien. Weet dat ik jullie met vlagen mis en veel aan jullie denk. Als ik niet veel mail is dat niet omdat ik niet aan jullie denk, maar meer omdat het leven met een fulltime baan, 2 kindjes en een kleintje onderweg gewoon heel erg druk is.
Heel veel liefs Marielle
Ik ben al weer een dikke maand terug in Iquitos en vond het tijd worden voor een up-date. Ik wilde al heel lang iets laten weten, maar het was zo druk dat het er steeds maar niet van kwam.
Ten eerste wil ik jullie laten weten dat ik echt genoten heb in Nederland. Het was de eerste keer dat het afscheid me best zwaar viel. Het was zo heerlijk opm typische Nederlandse dingen met mijn dochters te kunnen doen, als fietsen, strandwandelingen maken, naar de kinderboerderij en naar de speeltuin gaan. Ook iedereen weer zien en spreken was zalig. Daar was ik echt aan toe.
De terugkomst in Iquitos viel me dan ook voor het eerst even zwaar. Ik moest zo wennen aan alles. Net of ik er weer voor het eerst was. Ik bekeek mijn huis opeens met wel heel westerse ogen en moest weer wennen aan het klimaat, de drukte op de weg en de cultuur van de mensen. Gelukkig heeft dat allemaal niet lang geduurd. Dat was een week en toen was ik weer helemaal hier gewend.
Amber wilde meteen weer naar school.Dat vond ik een goed teken. Ze heeft het wel nog veel over Nederland. Vooral de speeltuinen ziijn voor haar reden om dan toch maar met papa, Mama en Norah naar Nederland te verhuizen. Ook blijven veel namen en verhalen bovenkomen. Het heeft nu echt veel meer indruk op haar gemaakt. Ze spreekt nu ook veel meer Nederlands. Dat vind ik wel heel erg leuk.
Norah (Amber ook wel hoor!) is veel meer thuis hier. Lekker halfnaakt rondtoffelen bevalt haar beter, dan de Nederlandse kou. Al moest ze ook weer wennen aan de koude douche!
Ondertussen weten we ook 100% zeker dat we er nog een klein meisje bij gaan krijgen. Dat nieuws verbaasde ons niet, maar we zijn er wel super blij mee. Drie dochters is toch wel een droom! Mijn buik is opeens ook vele malen groter als bij aankomst in Nederland. Toen had ik nog nagenoeg niets. Nu is het al een flinke bol, met een friemelend klein meisje erin.
Ondertussen ook weer helemaal in mijn werk gezogen. Druk bezig geweest met de opstartende klassen na het zakken van het water, de schoonmaak, het uitdelen van voedselpakketen in de getroffen wijken, het opstarten van de interne en externe trainingen, campagnes voor geboortepapieren en indentiteitskaarten en het opknappen van ons gebouw, de straat en de huizen om Manguaré heen.
Ik moest er ook bij Manguaré weer even in komen, maar zit er nu weer volop genietend in. Het is gewoon mooi wat we allemaal kunnen doen. Vooral als je ziet dat het effect heeft. Het mooie is ook dat men ons steeds meer accepteerd in deze en ook al in de nieuwe wijk waar we bezig zijn. Echt super.
Ik ga er weer een eind aan breien. Weet dat ik jullie met vlagen mis en veel aan jullie denk. Als ik niet veel mail is dat niet omdat ik niet aan jullie denk, maar meer omdat het leven met een fulltime baan, 2 kindjes en een kleintje onderweg gewoon heel erg druk is.
Heel veel liefs Marielle
-
19 Juni 2012 - 07:41
Anita Theunissen:
Fijn weer eens wat te lezen/ horen van jullie en dan ook nog zo'n mooi bericht: proficiat!
Hebben laatst nog al je foto's bekeken met Allison en Stephen, het lijkt een eeuw geleden dat jij ze in de klas had!
De tijd gaat zo snel : geniet van je kleine meiden!
Gr. -
19 Juni 2012 - 19:09
Marianne:
Hoi Marielle,
Logisch dat het dan weer even wennen is in het begin! Fijn dat je weer je draai hebt gevonden en super leuk dat Amber wat meer Nederlands praat:)! Jullie doen echt geweldig werk, zou graag weer eens willen helpen, komt er ooit echt van hoor:)! Leuk dat jullie nog een meisje krijgen! Geniet nog van de zwangerschap verder en succes met alles in Iquitos! Liefs, Mar -
09 Oktober 2012 - 16:59
Math Lemmens:
Hoi Marielle,
Goed om weer iets te lezen over je. Het allereerst proficiat met je toekomstige uitbreiding. Nu nog even doorgaan en je kan ook een dames elftal opstarten voor het promoten van het voetbal in Peru.
Even een serieuze vraag: Worden de nieuwsbrieven over jullie projecten nog doorgestuurd naar iedereen?
We hebben al een tijdje niets meer gehoord/gelezen.
Binnenkort starten we weer een project door de hele school waarbij we jullie projecten weer willen sponseren. Is er een goed project dat aansluit bij onderwijs wat we dan kunnen promoten?
Ons thema wordt Ontdek je eigen omgeving/plekje. Hoe we dat verder gaan uitwerken is nog niet bekend.
Denk er eens over na op welke wijze we ook iets voor jullie kunnen betekenen.
Laat het me dan maar weten en dan geef ik het door aan de rest van het team.
Misschien vinden je vader en moeder het ook weer leuk om met een kraampje op de slotdag aanwezig te zijn.
Had de vorige keer volgens mij goed opgebracht.
groeten aan iedereen,
Math
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
